De dag lijkt weer begonnen, want de zon hangt aan de lijn
Gluurt als een voyeur, door de kier van mijn gordijn
En de buren zijn aan ’t schuren, 150 middelfijn
Met hun nieuwe Black en Decker, en ik lig te krimpen van de pijn
En mijn dromen zijn gestolen, door dat vieze valse licht
Vreemde dingen in mijn kamer, ik sla het dek voor mijn gezicht

Wat had je verwacht van ’t ontwaken van vandaag?
Toen je naar bed ging vannacht en je traag -
Alsnog in slaap viel?

En ik zeg Heer, hoor toch mijn klaagzang, want ik kan dit niet meer aan
Ik wil hier niet meer zijn, dus haal me hier vandaan
Hij zegt je weet het is je tijd nog niet, dus ik laat je nog niet gaan
je hebt nog veel te doen hier, en stel je niet zo aan
En ik zeg Heer, ik heb de kracht niet, om te doen wat u mij vroeg
Maar als voedsel voor de wormen, ben ik nog goed genoeg

Ik krijg weer eens geen antwoord, dus kom ik maar uit bed
De medicijnen genomen, en de koffie gezet –
Beloken Pasen
Is mij genoeg

Is mij genoeg, genoeg, genoeg,
Mij genoeg

En de pillen die hun werk doen, en ik durf de nacht weer uit
De balkondeuren wijd open, er zij licht, er zij geluid
En de koolmeesjes komen, nemen een bad op mijn balkon
In het smeltend ijswater, poetsen hun veertjes in de zon

Wat had je verwacht dat het antwoord zou zijn?
Zonder liefde is wanhoop, zonder schoonheid is pijn
Leven
Zonder genade

‘t is mij genoeg

Genoeg, genoeg, genoeg,
Mij genoeg

Het is mei genoeg

Genoeg, genoeg, genoeg,
Mei genoeg

Beloken Pasen
Is mei genoeg