Op weg naar huis langs de Schinkel
Op weg naar huis sla ik alles kapot
Althans zou ik wel willen, maar gaat me niet lukken
Te veel vracht, starnakel zat

En mijn huis is van de deur waar mijn sleutel in past
En waar ik mijn jas op de tast op de kapstok hang
En mijn kapstok ach jee dat is een verhaal
Van mijn ziel en mijn zaligheid en al mijn geklooi en
Wat nog meer allemaal
Op weg naar huis
Ik ben op weg naar huis

Op weg naar huis langs zijdeglans water
Op weg naar huis over stenen en grond
Het geduldige water wil alles vergeten
De wrekende grond heeft alles bewaard
Alle scherven van de levens die hier ooit zijn geleefd
Bloed zweet en tranen en de liefdes en verraad
Van acht eeuwen op een rij
En die van mij kunnen daar ook nog wel bij
Anonieme insignes van mijn kleine soldaterij
Op weg naar huis
Ik ben op weg naar huis



Zeg me waar waar waarom
Ben ik grijze tegels zo moe
Wijs me waar waar waar Heer
Begint de weg naar U toe
De weg naar huis

Op weg naar huis langs de Schinkel
Honkende ganzen en zingende trams
De eerste zonnestralen, roze tentakels
Strekken zich uit naar het groene hout van Huis te Vraag
En een lied uit de verten neemt me klapwiekend mee
En ik denk, mijn God waarom heb ik Uw schepping niet eerder gezien
En mijn huis is waar mijn Vader grijnzend op me wacht, zo jongen daar ben je dan, verrassing
Ik had je eigenlijk bijna niet meer verwacht
Zo ver van huis je was
Zo ver van huis

Zeg me waar waar waarom
Ben ik grijze tegels zo moe
Wijs me waar waar waar Heer
Begint de weg naar U toe